Amsterdam, Frankfurt, Singapore, Jakarta, Bandundg

Tag Leute,
Ik ben veilig aangekomen! Laat ik bij het begin beginnen...
Samen met Johan vertrokken naar Schiphol,geen files, ruim op tijd. Om half 12 kwamen ook Rianne en haar ouders op Schiphol en hebben we ff een bakkie gedronken. Mijn backpack weegt maar 14,6 kilo. Ik moet zeggen dat ik daar redelijk trots op ben. En heel blij dat ik niet met zoveel hoef te sjouwen. Vervolgens afscheid nemen van Johan, huilen huilen huilen. Maar goed daar gingen we! Het was een relaxte vlucht naar Frankfurt, is ook maar een klein stukje. Vervolgens moesten we ons 6 uur vermaken op Frankfurt. Eerst een tijd buiten gezeten op een bankje, naast een vieze vrouw/zwerver die onze flesjes wilde hebben voor statiegeld: Prima!
Vervolgens de airport verkend, kijken waar we gingen eten. Vervolgens buiten bij een pizzeria een (niet zo lekkere)pizza gegeten. Nog een tijdje geklets, gepuzzeld en yatzhee gespeeld. En wie is de winnaar van de dag? ASJ de SpelletjesKoningin!!! (Moet zeggen dat Riet het wel goed deed)
Vervolgens weer boarden om naar Signapore te gaan. Hier kwamen we aan de praat met 3 hele leuke Indonesiese/Nederlandse studenten. Zij studeren al 4 jaar in NL en hadden veel leuke tips en verhalen voor ons wat te doen in Indonesie.
Vervolgens vliegtuig in: Erg leuke buurman, hij ging met zijn kinderen op familiebezoek in Indonesie. Ondertussen een klein puzzeltje gedaan met de buurman. Toen gingen we ons afvragen waarom het vliegtuig niet vertrok: de automatische piloot deed het niet meer, dus de piloten gingen ons handmatig 12 uur lang naar Signapore vliegen ofzo... In ieder geval 1 uur vertraging. Vervolgens besloten om het eten niet af te wachten en gewoon lekker te gaan tukken. Zo heb ik 10 uur geslapen waarin ik 7 keer wakker ben geworden om anders te gaan zitten. (Trouwens ze hadden geen priveschermpje in het vliegtuig, buhuuu, en ook geen spelletjes, buhuuuu)Hehe, op den duur doe ik mn ogen open: zie ik Rianne op nog geen 2 cm afstand van me. Lagen we met onze voorhoofden tegen elkaar aan te slapen. En de keer dat ik daarna wakker werd lag ik in dezelfde positie met de buurman: vrij genant. Ondertussen was er nog een man onwel geworden die aan het zuurstof moest etc.
Na 10 uur kregen we het ontbijt: smerig!!! nog even gepuzzeld en interviews gehouden met Riet. Onderwerpen: eerste liefdes, baantjes, ouders, vrienden, ambities etc.
Toen kwamen we aan in Singapore, hier even een half uurtje geweest, nog wat gekletst met jongens in het rokershok en een korte update naar NL gestuurd.
Vervolgens verder gevlogen naar Jakarta. Hier visum geregeld, 1,5 miljoen gepint. Jeej, ik ben multimiljonair, wie had dat gedacht? Even voor de goede orde: 1,15 miljoen is 100 euro. Taxi genomen naar ons hotel in Jakarta. Spullen gedropt in onze airco room: heel fijn! Vervolgens even de straat in om een hapje te eten. We hebben het maar veilig bij een Sandwich gehouden en heeeel veeeeel water. Nog even een simkaart gekocht voor Rianne en uitgevogeld hoe het werkt. Vervolgens ff douchen en naar bed.
De volgende ochtend kwam ik er achter dat de telefoon die ik meegenomen heb het niet doet. Dus ik heb een tweedehandse gekocht voor 12 euro. Vervolgens ook een sim gekocht en even getest. Bellen naar mob is heel duur, naar huistelefoon redelijk en smsen is cheap: 5 cent per sms.
Deze dag zijn we ff Jakarta ingeweest, met de TukTuk naar de Busway om hier met de bus naar Kota te gaan. Hier een beetje rondgestruind en terug naar huis. Geprobeerd om een sandwich te eten maar het brood is hier zo ongelofelijk smerig. Het is heel zoet. Echt uber uber vatzig. Dus ik leef nu op Murtabak, Canei en rijst.
Daarna even een slaapje gedaan om s avonds weer ff rond te lopen en een hapje te eten. Nog even gepraat met 2 Indonesiese studenten die als opdracht voor school met toeristen in het engels moesten praten. Eerst vertrouwden we het niet zo, we vonden het maar een raar verhaal maar uiteindelijk was het wel okay en hebben we al onze spullen nog. Hihi ze moesten ook met ons op de foto als bewijs.
De temperatuur is hier wel redelijk. Het is heet, maar niet te heet. Niet zoals in Suriname en Maleisie.
Vanochtend zijn we vroeg opgestaan om met de trein naar Bandung te gaan. Eerst ff tas ingepakt toen ontbeten met Canei met lekkere pittige dip. Hier raakten we aan de praat met een man die ons uit ging leggen hoe de trein werkte. We hadden eigenlijk moeten reserveren, grote kans dat hij nu vol zat. Dus als de sodemieter naar het treinstation om een kaartje te scoren. Er was alleen nog A Klasse, dus dat hebben we gedaan (kost 6 euro per persoon voor 2,5 uur met de trein, een hele chique coupe met airco) We moesten nog een uurtje wachten tot de trein ging, dus ff wat drinken. Toen kwam diezelfde man waar we mee hadden zitten kletsen er aan lopen. Hij wou even kijken of alles gelukt was en of we een ticket hadden weten te krijgen. Echt schattig!
Sowieso is de bevolking hier echt heel leuk. Zulke aardige mensen, iedereen wil een praatje maken, kindjes willen je handjes geven, echt heel leuk. Heel anders dan Maleisie. Daar waren de mensen heel gesloten.
Dus toen met de trein naar Bandung. Eerst langs de sloppewijken van Jakarta getreind. Echt erg om te zien hoe verpauperd deze mensen leven. Maar toen.... Werd het prachtig! Ik heb nog nooit zoveel mooie dingen in mijn leven gezien. Suriname, Maleisie, Kreta, alles valt hierbij in het niet. Zulke mooie bergen, vulkanen en rijstvelden. Het is lang geleden dat ik zo onder de indruk was van iets. Het klinkt een beetje zweverig, maar ik was echt diep ontroerd en in mijn hart geraakt door deze treinreis. Echt prachtig!!! Op den duur gingen we door een tunnel door de berg heen, dit vond ik best spannend, straks stort de berg in! Aaaargh. En op hele grote hoogte over rivieren heen, net als in de films! hihihihihi
Toen aangekomen in Bandung, een stad(je) (2,4 miljoen inwoners). Het klimaat is hier veel aangenamer dan in Jakarta, wat minder heet en geen smok.
We hadden al een hostel geboekt maar kregen bij de tourist information te horen dat deze een beetje verpauperd was. We konden beter naar 13 anderen. Maar daar hebben wij scheit aan, dus gewoon lekker naar ons hostel gegaan. Het is inderdaad wel een beetje verpauperd, maar is prima te doen. We zijn er lopend naar toe gegaan; vrij pittig. ik denk dat het 1,5 km lopn was op het heetst van de dag, met een backpack op: Oeioeioei, dat is een goede workout. Echt zeik en zeikenat van het zweet.
Daarna ff naar de supermarkt om wat te drinken te halen. Ik heb pure kiwisap gedronken: niet aan te raden. Dus maar weer overgestapt op het water.
Trouwens, ben echt blij dat ik eerst samen met Riet naar Indonesie ben gegaan,niet alleen voor het prachtige land maar ook gewoon om weer even in de reissferen te komen. Ik zag best wel op tegen het Engels praten, maar ik ga als een speer! Het gaat echt heel goed en ik vind het ook echt leuk om te doen. Volgensmij heb ik dat woordenboek niet nodig. (Maar wel handig in lastige situaties, mocht er iets ergs gebeuren ofzo) Alleen Engels telefoneren vind ik wel lastig, maar de verbinding is ook niet altijd even goed.

WOW, ik kijk naar het computerscherm naast mij: daar zitten 3 aziaten hele bizarre pornografische filmpjes met bananen te kijken: ieuw!!!
ieuw ieuw ieuw. ik geloof dat we ervandoor gaan.
Dus dat tot nu toe. Later meer bericht!
Liefs Ayla (en groeten daar!)