binnenland & beroofd

Zo, dat was een tijd geleden. Ondertussen weer een hoop mee gemaakt. Een hoop leuke dingen maar ook mijn eerste nare ervaring in suriname. Maar ik zal bij het begin beginnen.
Ik ben dus het binnenland weer in geweest met de dames van SPS. Dat was echt onwijs leuk. We gingen met het vliegtuigje. Echt best eng hoor, het was zo’n klein 10persoons vliegtuigje. De achterkant wordt open geklapt en daar kan je instappen. Dan stijg je op en vlieg je over de stad heen (echt onwijs laag). Na drie kwartier over de bush gevlogen te hebben gingen we dalen. De landing was echt onwijs eng. Je zag de landingsbaan helemaal niet en dacht echt dat je zo recht het bos in vloog, naast je zag je allemaal bomen opdoemen, maar gelukkig lande we toch gewoon op het grasveld. De vlucht was trouwens onwijs mooi. Wederom 1 grote broccoli, alleen zag je her en der wat plekken waar ze hout aan het kappen waren of waar ze aan goudwinning deden.
Eenmaal op Kajana aangekomen werden we verwelkomd door de plaatselijke bewoners en de vrijwilligers. de hele plaatselijke bevolking was aangekomen om spullen op te halen dat het vliegtuigje meegebracht had. Toen met een bootje naar de overkant naar ligorio. Hier werden we naar nelson zijn huis gebracht (contactpersoon uit paramaribo) hier hebben we ons geinstalleerd. Er werd direct door 2 dames thee voor ons gemaakt. Ook gingen ze onderzoeken wat we allemaal bij ons hadden. We hadden eten voor de vrijwilligers meegenomen aangezien er in dat dorp niks te krijgen is. Volgensmij waren ze in de veronderstelling dat het voor hun was of voor nelson ofzo want ze gingen het helemaal uitpakken etc. best genant. Vervolgens gingen we lekker chillen in de rivier en genieten van het mooie uitzicht. Het is daar zo ongelofelijk mooi, echt nog veel mooier dan ik eerder had gezien in suriname. Je hebt zoveel verschillende kleuren groen: lichtgroen, donkergroen, appeltjesgroen, geelgroen, bruingroen, roodgroen, goudgroen, paarsgroen, zilvergroen, alles groen! S avonds zijn we naar kajana gelopen en daar hebben we met nanjaman en wat touristen gegeten. We hadden vissoep met rijst, echt heel lekker. Helemaal niet heel erg vissig. Nanjaman sprak zijn verbazing nog uit over het feit dat nederlandse vrouwen van die kleine borsten hebben. (vergeleken met die vrouwen daar zijn we ook slecht bedeeld) en hoe dat toch kon. Ik was de enige volgens hem die een beetje redelijke borsten had, maar ook die van mij waren maar klein hoor. En we moesten vooral borstvoeding geven en het werd ook wel tijd voor kinderen. We werden al zo oud?!? Daarna in het donker terug gelopen door de bush naar ligorio. Best spannend. Toen naar bed gegaan. Ik kon mijn klamboe niet ophangen want er was nergens een haakje en de improvisatiekunsten slaagden niet echt. Maar ben die nacht geen 1 keer geprikt. Sowieso waren daar trouwens haast geen muggen. Alleen mapia’s, hele kleine zandvliegjes die vervelend kunnen prikken. Maar ook daar geen last van gehad. Die nacht heerlijk geslapen totdat ik om half 7 wakker werd en een enorme spin (echt enorm, reusachtig) boven mijn hoofd zag. Ik eerst snel naar de wc en toen esther wakker gemaakt die vervolgens marloes wakker maakte. Dat beest heeft de hele kamer rondgerend. En wij helemaal in paniek. Uiteindelijk hoorde een vrouw uit het dorp ons gillen en die heeft ons gered door de spin dood te maken. Hahahahha. Die dag weer lekker gebaad in de rivier want stromend water kennen ze hier niet. Ook drink je regenwater of water uit de kreek. Maar smaakte hartstikke prima. Alleen in het regenwater kunnen wel kleine wormpjes zitten, maar verder niks schadelijks. Die dag op bezoek geweest bij de verschillende projecten. Eerst naar meneer frits van het naaiatelier en de houtsnijwerkplaats. En ik was spontaan verliefd op meneer frits. Naja, op zijn armen en schouders dan. hij was groot! Heel groot! Ik was echt zwaar onder de indruk. Als je de greemile gezien hebt, die neger daarin, zo groot was ie! Hij was echt megagespierd. Maar niet van in de sportschool hangen, maar van bomen kappen etc. maar hij was wel goed doorvoed dus dr zat wel beetje spek op. En daar liep ie in zijn (?roze?) pangi. Maar goed toen deed ie zijn mond open en toen was het engelengezang voorbij. Hij had een gouden tand (walgelijk) en een heel hoog stemmetje en hij giechelde als een meisje. Dat zou je toch niet verwachten bij zo’n kleerkast van een kerel. Ook vond ik de roze pangi niet echt aantrekkelijk. En ik dacht dat het echt nog een jonge kerel was, 20 ofzo, zeker niet ouder dan 25, maar toen bleek ie 45 te zijn en net zijn 13e (!) kind gekregen te hebben van zijn 4e vrouw. Dus dat was een mega afknapper. Maar sowieso heb ik al mijn eigen grote, mooie, lieve Johan, zonder enge gouden tanden en giechelige stem. Dus dat…
Daarna naar meneer friso met zijn meubelmakerij. Toen nog weer de rivier in. Trouwens echt vreemd. Alle vrouwen lopen hier alleen in een pangi (omslagdoek) de bovenbenen moeten altijd bedekt zijn, maar je mag wel in je blote borsten rondlopen. Dus allemaal blote borsten met daartussen een mobiele telefoon hangend! Sinds kort hebben ze daar bereik dus iedereen heeft een mobiel. Gewoon om cool te zijn want het is nergens voor nodig. Hehe, ze sturen elkaar ook smsjes, maar ze weten niet hoe ze moeten smsmen dus sturen ze elkaar lege smsjes. Hahahaha! Verder heel leuk om de vrouwen alles op hun hoofd te zien dragen en hun was in de rivier te zien doen. Ook een beetje saramacaans geleerd. Ze vinden het zo leuk als je beetje saramacaans probeerd te praten. Ze lachen je ook keihard uit, maar op een positieve manier. Echt de grootste lol! Weer gegeten in kajana, daarna weer geslapen (alleen iets minder lekker als de vorige nacht, angstig voor monsterspinnen die me op zouden komen eten)
De volgende ochtend vroeg op om met de boot naar gunsi te gaan. Belde nelson ineens dat we die twee vrouwen die thee gezet hadden, spin vermoord, schoongemaakt een vrijwillige bijdrage moesten geven van 100 srd. We moesten helemaal zelf weten hoeveel we ze gaven, maar het moest 100 srd per vrouw zijn. hoezo mogen we dan zelf kiezen? Maar 100 srd per persoon is echt idioot veel. We hebben het maar wel gegeven omdat we geen ruzie wilden, maar we voelden ons wel een beetje genaaid. 100 srd is een zevende van een maand salaris in suriname, en dat voor 2 daagjes werk. Al helemaal voor in het binnenland waar ze amper geld kennen is dat idioot veel, maar goed. ook de boot was idioot duur, 900 srd! Maar goed wij dus na veel gedoe met de boot daarheen. De bootsman was niet op komen dagen dus last minute wat anders geregeld. 6 uur gevaren en mega verbrand. Ik zat helemaal onder de zonneallergie. En mijn lippen waren verbrand waardoor er helemaal blaasjes opzaten, boehoe! Onderweg nog een paar keer alle spullen uit de boot moeten halen en de boot over een soela heen moeten tillen. Behoorlijk zwaar. Ook bijna gekapseist, en maar blijven hosen zoveel water kwam er in de boot. Toen in gunsi aangekomen, weer verwelkomt door de vrijwilligers. weer lekker gezwommen, gekletst, gegeten. Een andere amerikaanse vrijwilliger had net een piranha gevangen in de rivier en die had ie voor ons geslacht en gebakken. Was echt bijzonder lekker. Nog even aan de tandjes gevoeld en direct mn vinger opgengehaald. Echt onwijs scherp, wil je niet door gebeten worden. maar de piranhas hier vallen je niet aan. deze piranhas leven alleen en niet in groepen. Die piranhas in groepen staan bekend om dat ze hele paarden in enkele seconden op kunnen eten.
Die avond nog even met het project daar gesproken. Wat een vervelende man zeg! Pff echt heel irritant, hij was een beetje dronken (Was feest geweest ofzo) maar hij was vervelend aan het zwetsen en er kwam maar geen eind aan en liet me geen moment uit praten. Daarna weer geslapen in een mooi hutje. Wel gewaarschuwd dat als we insecten zagen dat we vooral niet met baigon of iets dergelijks moesten spuiten, want dan kwamen ze allemaal uit het dak gezet en dan waren de rapen gaar. Volgende ochtend lekker ontbeten,gezwommen en naar Laduana gelopen om daar vervolgens 5 uur te wachten op het vliegtuig. Het regende in paramaribo dus hij had onwijse vertraging. Toen terug gevlogen,echt leuk man!

Vorige week naar jodensavanna geweest. Was ook leuk! Dit was maar een dagje. Eerst gereden totdat we met de pont de rivier over moesten. Er was daar 2 jaar geleden een brug gebouwd maar daar was een of andere dronkenlap tegen aangevaren waardoor de brug ingestort was, een week voordat ie af was. Dus die hangt daar nog steeds stuk te zijn. is rechtzaak bezig wie die brug gaat betalen, waarschijnlijk, hopelijk, de dronkenlap. Maar een kale kip kan je niet plukken. Toen we overgestoken waren, reden we langs een ananasplantage. Wij gestopt want we wilden kijken. Echt mooie planten joh! En ik had gedacht dat ananas in de grond groeide maar dat is dus niet zo, het groeit bovenin de plant als een soort kroontje. Er liep een mannetje in dat veld, wij die geroepen. Toen ging ie door het veld heen sjeesen op zoek naar rijpe ananassen voor ons. Wij allemaal 2 ananassen gekocht, ze roken ook lekker! Ik een blaadje er uit trekken, want werd verteld dat dat lekker was om op te sabbelen. Had ik opeens allemaal kleine wormpjes op mijn alles. IEUW. Een van de mannen die met ons mee was, veegt die wormpjes van me af, trekt mn truitje en bh naar beneden “om te kijken of er nog meer wormpjes zaten”. Jaja… maar goed wel weer wormvrij. Toen lekker in de bus ananas gegeten. Vervolgens verder gereden naar jodensavanna. Was niet heel boeiend alleen hadden ze een bron met genezend water. Dus daar heb ik me even goed mee gewassen.
Daana doorgereden naar blaka watra “zwart water”. Hier stond vroeger het vakantiehuis van adolf pengel, bekende minister. Hij heeft bij dit kreekje de bodem van beton gemaakt en wat versmald zodat er een stroomversnellinkje ontstond. Hier lekker gezwommen. Het water was echt ijs en ijskoud. Echt een wonder voor suriname. De rivier is hier warm, de zee is hier warm, de koude douche is hier lauw, maar dit water was ijskoud! Wel heerlijk verfrissend. En echt een ontzettend mooie omgeving. Echt in de middle of nowhere. En geen ranzigheid aan je voeten maar gewoon beton. Hier lekker gechilld en gezwommen. Vervolgens moksi alesi gegeten, ook lekker. Toen weer naar de bus. En de bus rook lekker naar ananas! Stuk beter als de vertrouwde zweetlucht.

Afgelopen weekend was ook leuk maar met een enorm dieptepunt. Zaterdag was ik naar de liveshow/finale van united business idols geweest waar esther aan mee deed. Was echt een onwijs leuke avond, ze is 2e geworden. Wel grappig hoeveel er mis ging in de show. Echt heel veel, je kan het je niet voorstellen. maar toen dit afgelopen was, rond half 12, liepen we met zijn 5e, ik esther en een paar vrijwilligers richting de auto (allemaal dames). Was misschien 600 meter lopen. We hadden er nooit aan gedacht dat er wat kan gebeuren, we waren immers met zijn 5e, liepen door het centrum en er waren nog redelijk wat mensen op straat vanwege de business idols. We zouden met de auto naar de afterparty gaan in de shack. Maar goed, wij lopen daar dus vrolijk kletsend lachend over straat. Ik liep voorop met esther. Hoor ik ineens gegil achter me dat door merg en been gaat. Kijk ik om, hangt janneke daar in de lucht in de armen van een enorme neger. Echt een boom van een vent. 2 meter en enorme schouders en armen maar ook dik. Ik dacht nee: hij probeerd janneke te ontvoeren. Toen was janneke op de grond gevallen. En die gast maar aan haar tasje trekken. Maar ze liet met geen mogelijkheid los. Ondertussen waren de andere meiden op hem in aan het slaan, de een met handtas, de ander kneep hem, de ander keihard aan het gillen. Ik daarheen, zag ik een man op de hoek staan, ik roepen dat ie moest komen helpen. zag ik dat hij een enorm mes in zijn handen had. Hij hoorde er dus bij… maar goed ondertussen was ik ook al op die neger in aan het slaan. We stonden hem daar met zijn allen te slaan maar hij hield maar niet op. Ondertussen had janneke een bloedneus, dr hele gezicht zat onder het bloed. We weten niet of ie haar geslagen heeft of dat ie haar per ongeluk gehoekt heeft met zijn elleboog. Toen knapte het hengsel van haar handtas en had ie niks meer in zijn handen. Ik dacht: nu zal die het wel opgeven. Maar nee, hij weer vol bovenop die tas. Ondertussen had suzanne gezien dat ie iets in zijn broekzak had, ook een enorm mes. Zo’n grote rechthoekige waar je dingen mee hakt. Deze had ze dus uit zijn broekzak gehaald. Stond ze met in dr ene hand een mes en in de andere een tas waarmee ze op hem in aan het slaan was. Ondertussen kon ik alleen maar roepen: janneke laat die tas los. Ik dacht echt, waarom hou je die tas nou vast, het is maar een tas, het is maar geld! Het was echt zo onwijs eng. Maar zij bleef die tas maar vast houden en die kerel maar trekken. Op den duur gooide ze die tas weg. Kwam die vlak bij mijn voeten. Ik had hem kunnen pakken maar uit instinct heb ik dit niet gedaan. Straks had ik die neger bovenop me. Het was overduidelijk dat ie niet op zou geven voordat ie die tas had. Toen is ie er als een haas met zijn maatje vandoor gegaan, naar een vluchtauto toe die al met ronkende motor stond te wachten. achteraf gezien had ik die gast zoveel leed aan kunnen doen. Ik stond achter hem en had hem 10 keer in zijn ballen kunnen trappen. Toen die vlak bij me bukte om die tas te pakken had ik hem zo een knietje in zijn gezicht kunnen geven, ik had hem in zijn gezicht kunnen schoppen. Maar op zo’n moment bedenk je dat niet en loop je wat op zijn rug te stompen. Achteraf ook maar goed dat ik dat allemaal niet gedaan heb. Straks was zijn bemesde vriendje in actie gekomen. Die stond nu alleen de uitkijk te houden maar je weet niet wat er dan gebeurd was.
Wij dus helemaal histirisch. Kwam er godzijdank een auto voorbij rijden met daarin de presentatrice van de show en 2 bekende van ons die een lift kregen. Wij stonden te schreeuwen en te zwaaien op straat. Ze dachten eerst dat we in een feeststemming waren maar toen zagen ze janneke dr gezicht helemaal onder het bloed. Hebben zij de politie gebeld. Binnen 10 minuten was de politie er, dus dat was wel snel. Een andere man had t nummerbord genoteerd dus dat was echt geweldig. wij mee naar het bureau, verklaring afgelegd etc. toen begon die politieagent me te versieren! Wij waren nog helemaal in shock,gaat die klootzak me lopen te versieren! Je gelooft het gewoon niet! Maar een van de politiemannen vertelde dat ze al langer op zoek zijn naar een bende met deze signalementen. Hopelijk worden ze gepakt. Vervolgens mijn huisgenoten gebeld of ze thuis waren, ik wou echt niet alleen thuis komen en dat er niemand thuis was. Gelukkig waren ester en rianne nog wakker en die hebben me opgewacht. Mijn verhaal verteld en naar bed gegaan. Kon niet slapen, uiteindelijk mijn mamma gebeld. Heb echt beroerd geslapen die nacht, ik voelde me zo ellendig, bang, etc. maar echt niet te geloven dat je met zijn 5e overvallen word. Gelukkig is er niks heel ernstigs gebeurd. Wel vervelend dat janneke haar tas gejat is. 2 camera’s, 2 telefoons, 400 srd, huissleutels, etc. maar ach… maar we hebben ze ook nooit gezien. Ze moeten zich ergens om de hoek verscholen hebben. Ik weet zeker dat ik die man gezien zou hebben,dat kan niet anders. Hij was er gewoon plotseling. Voor die twee meisjes is het al helemaal lullig, ze hebben in 1 maand tijd zoveel rottigheid meegemaakt. Ze waren hier 3 dagen was er voor hun neus een steekpartij. Na anderhalf week weer iemand voor hun neus neergestoken. Ze liepen vrijdag eindelijk relaxed door de stad met het idee “dit is onze stad nu en we voelen ons op ons gemak”.worden ze de dag erna overvallen. Ze willen ook echt naar huis nu. Geen wonder. Ze kijken het nog wel 2 weken aan, maar als ze zo angstig blijven gaan ze terug. Zou ik ook doen…

Maar de volgende ochtend weer vroeg er uit, we gingen met de vrijwiligers naar overbridge, alle meiden van de beroving waren ook mee, dus we hebben het er nog even over gehad. T ging al wel een stuk beter, maar de schrik zat er nog steeds goed in. Maar al met al toch wel een relaxed dagje geweest. Was echt leuk. Nog een massage gehad van de buschauffeur. Daar was ik ook echt aan toe. pffff. Die avond naar bed gegaan en in coma geraakt. Ik heb 10 uur aan een stuk geslapen. Dat gebeurd dus echt nooit. Ik moet altijd wel 2 keer naar de wc. De ochtend daarop er weer vroeg uit. We gingen met een paar mensen naar berg en dal. Dit was ook echt heel leuk. Hier zijn we van allerlei kabelbanen afgeweest. Was echt zo ontzettend gaaf, adrenalineboost, niet normaal. Ook een hele lange helemaal over de rivier heen. Daarna gechilld, toen gekajakt over de rivier en een kreekje. Ook heel leuk en mooi. Maar de terugweg tegen de stroom in was behoorlijk zwaar. Heb nu ook gigantische spierpijn in armen en buik. Laatste stuk wedstrijdje gedaan, marijn en ik tegen ciska en ninet. We dachten dat we echt gruwelijk zouden winnen. Maar dat was totaal niet het geval. Na een minuut lagen we al erg ver achter. Echt faliekant verloren, maarja… toen even gezwommen daarna gehiket (schrijf je dat zo?) maar goed, was een pittige wandeling de berg op. Wel heel mooi allemaal. Echt een leuke gids. Een echte rastaneger met een plat rotterdams accent. Hij had 22 jaar in rotterdam gewoond. Hij had veel interessante dingen te vertellen. Daarna weer naar huis.

Ook begin ik te merken (en anderen) dat ik qua taal de surinamers overneem. De “echte” woordjes gebruik ik niet, zoals “aboe/bung” voor goed, prima en als vraag achter een zin “no” zeggen. Maar wel “o boy” ipv jeetje of iets soort gelijks. En ik begin ook achter heel veel zinnen “ja toch” te zeggen. Voor de rest worden de zinnen die ik zeg steeds korter. Je laat alle overbodige woorden en hulpwerkwoorden er uit. “ waar ga je?” “moet ik drinken zetten?” ipv waar ga je eigenlijk naar toe? Kan ik u misschien wat te drinken aanbieden? En dan vooral de intonatie. Hahaha, het is echt erg. Maar je merkt het bij alle stagiaires, bij de een wat meer als bij de ander, maar toch. Iedereen wordt aangestoken.
Maar het is niet zo dat ik de surinamers nou ook beter begrijp. Een voorbeeld. Op overbridge kwam ik aangelopen met zonnebrandcreme. Zegt de buschauffeur tegen me dat ik die zonnebrand moet zetten. Dus ik zet de zonnebrand neer. Nee, ik moet hem in zijn hand zetten. Dus ik geef de zonnebrand aan hem. Hij geergerd. Bleek dus dat ie wou dat ik wat zonnebrand op zijn hand spoot. Tja, dat kan ik ook niet weten. Sowieso gebruiken surinamers voor alle zo’n beetje alle werkwoorden “zetten”. Bij alles wat je zegt kan je het woord “zetten” gebruiken ipv het juiste werkwoord. Dus dat...

Dus ik heb jullie weer bijgekletst. Krijg van iedereen te horen: pas je wel op, we willen je wel weer heel terug hoor. Wees gerust, ik pas goed op mezelf. Maar sommige dingen kan je nou eenmaal niet voorkomen.

Ps, foto’s van mijn avonturen hier komen paar dagen na kerst! Nog even geduld