Snelwegavonturen in Sanur

Tag Leute (Het indonesisch is er nog niet echt van gekomen, maar Mims zegt dat het mogelijk Halo Orang! is.)
dus Halo Orang!
Op dit moment voel ik me echt een pauper, internetten is vrij duur in Sanur, 5 euro per uur, dus ik heb de stoute schoenen aangetrokken en zit nu in de Mc Donalds gratis te internetten. Daarvoor heb ik natuurlijk wel een colaatje en een McFlurry gekocht. Maar blijkt dat de Mc ook de hotspot is voor de lagereschoolkindjes om te internetten in hun middagpauze. Heel schattig. Maar toen ging de meneer van de Mc 1 computer voor mij (als betalende klant vrij maken) dus moesten de helft van de kindjes weg.ik zei nog: ik wacht wel tot hun pauze voorbij is. Maar nee, de betalende klant gaat voor. En daarover heb ik een klein schuldgevoeltje en voel ik me dus een pauper. Maarja...
Ik geloof dat ik in Ubud gebleven was. we zijn dus 's avonds naar de traditionele dans geweest. zo gaaf! echt heel leuk! het was zonder muziek, de geluiden werden gemaakt door een 30tal dansende halfnaakte mannen. het was echt grappig. ze deden de hele tijd een geluid maken: chack chack chack chack. en dat de hele tijd. met tussendoor mooie diepe bromstemmen die er doorheen zongen. verder een aantal vrouwen en mannen in apenkostuums die aan het dansen waren. erg leuk. daarna kwam de firedance. ze maakte een vuurtje van oude kokosnoten totdat dit goed fikte, en er liep een man zo doorheen! en die schopte al het vuur uit elkaar, met zijn blote voeten! echt bizar! zij al het vuur weer bij elkaar vegen, hij er weer doorheen met zijn blote voeten en weer uit elkaar schoppen. en niet gehaast. gewoon heel relaxed. we hadden van te voren al gehoord dat die man helemaal in trance gebracht is. dit ging nog een tijdje zo door. daarna mochten we met hem op de foto. zijn voeten waren helemaal zwartgeblakerd, maar hij had geen pijn en zijn voeten voelde verbazingwekkend cool aan. misschien had hij wel geen gevoel meer in zijn voeten ofzo. naja, nog een beetje staan kletsen en toen vroeg een van de dansers of we de volgende dag niet met hem op trip wilden. hij zou ons 8 uur lang rondrijden, waar we maar heen wilden voor 400.000 Rp. het maakte mij niet zoveel uit, maar Riet en Ingrid wilden dit wel. dus we hadden om 9.30 met hem afgesproken bij de lagere school vlakbij ons tempeltje. de volgende ochtend: volgens ingrid was die school toch echt daar. ik zeg: nee die school is daar, hij heeft t zelfs nog voor ons uitgetekend, het is echt daar. toch maar op haar plek staan wachten, totdat ik het niet meer aan kon zien. toen ben ik naar die andere plek gegaan, waarvan ik wist dat het daar was. En Voila, daar stond onze taxi. (gelukkig kon ik de drang om: zie je wel! zie je wel! zei ik het niet! te onderdrukken, zou een beetje kinderachtig zijn he!)
wij rijden: bleek dat je je mp3 aan kon sluiten op zijn radio. maar jammergenoeg had ik mijn kabeltje niet bij me. maar ingrid wel, alleen dat lukte niet. gelukkig had onze taxi ook erg veel cds in de auto. ongeveer 15 rock cd's en 15 love songs. Rianne en ik vermaakte ons er prima mee, wij kregen de afstandsbediening en hebben uren lang keihard mee lopen bleren met allerlei liedjes. de taxichauffeur vond het ook wel leuk en deed fanatiek mee. alleen ingrid ergerde zich er dood aan. lekker boeiend! wij hadden lol! op den duur ergens drankje gedronken. DUUR! 3 euro voor een watertje, dat betaal je in NL nog niet eens! toen naar de mooiste rijstvelden van Bali. zware tegenvaller. de rijst was net geoogst, dus het was allemaal dorre bruine bende. maar als er wel groene rijst in had gestaan was het inderdaad prachtig geweest! nu was het ook wel mooi hoor, om al die terrassen te zien, zover het oog strekt. maar jammergenoeg niet groen. daarna doorgereden en ergens nasi goreng gegeten. we hadden niet heel veel honger, dus hadden we met zijn 3e 2 borden nasi gedeeld. erg lekker. toen verder gereden naar de Holy Waters waar mensen het kwaad van zich afspoelen. jammergenoeg hadden we geen bikini mee. (ik mocht er trouwens sowieso niet in, want ik was ongesteld) vervolgens naar huis gereden. even gedoucht en toen hapje eten. we hadden de dag ervoor een tip gekregen van waar we lekker goedkoop konden eten. ik bestelde mie goreng en de dames chicken curry. op de een of andere manier smaakte het me niet. na 4 happen was ik er echt zat van, toch nog maar een paar happen nemen en de andere helft laten staan. ik kreeg het ineens ook bloedheet. de dames smaakte het wel, dus die aten lekker door. alleen Ingrid, begon zich ook wat minder te voelen en schoof haar biertje door naar Rianne. "het zal wel een te vermoeiende dag geweest zijn" wij naar huis, naar bed. lag er om half 11 in:lekker slapen. ik wordt om 12 uur wakker met de behoefte heel snel naar de wc te gaan. daar een tijdje gezeten tot mijn darmen zich geleegd hadden. opstaan handen wassen, naar bed. had nog geen stap uit de badkamer gedaan of daar kwamen de kokhalsneigingen. net op tijd weer bij de plee en flink lopen kotsen. pffff belabberd. weer naar bed. kwartier later komt ingrid naar beneden, precies hetzelfde. wij elkaar een tijd afwisselen op de wc. ellendig ellendig ellendig. KUT wc papier op. en dat als je vreselijk aan de diarree bent. we hoorden de hele tijd nog muziek, dus rianne kleren aan op wcpapier jacht. die is ergens een kroeg binnen gestapt en heeft 2 rollen pleepapier gekocht. Thank God Rianne! En een half uur later begon zij ook.dus moesten we met zijn 3e erg dringend gebruik maken van de badkamer. ondertussen kwamen er nog een stel luidruchtige australiers thuis, die een kabaal hadden (en ruzie ofzo) om 4 uur was mijn hele lichaam leeg alleen de australiers nog lang niet klaar met hun kabaal. ik ben wel in slaap gevallen alleen bij de andere meiden lukte dat niet echt. en toen ging om 10 uur de wekker, we hadden met onze taxi afgesproken dat we naar Sanur gingen. Pfffffffffffffff! Wonder boven wonder voelde ik me ondertussen prima, als herboren. de eetlust was direct weer terug en ik hield al het water dat ik dronk binnen. ook was ik al 5 uur niet meer naar de wc gegaan. dus ons toch maar aan de reis gewaagd. gelukkig gingen we met een taxi en niet met lokaal vervoer. het was een ritje van anderhalf uur, waarin de chauffeur 2 keer een noodstop heeft moeten maken omdat Rianne en Ingrid niet goed gingen. Tijdens de noodstop heb ik nog wat gewandeld door een zilverfabriek waar ongeveer 80 mensen sieraden aan het maken waren. wel leuk. toen kwamen we in Sanur aan waar we wonder boven wonder direct een kamer hadden gevonden. (Sanur is vrij druk, kan lastig zijn om kamer te vinden) Daar zijn we op bed geploft. (Ingrid had wat meer moeite om een kamer te vinden) Ik ben blij dat we niet meer met Ingrid reizen. Ze is echt heel aardig en leuk, maar ik was er wel een beetje klaar mee.
Later in de middag met een Nederlandse vrouw gekelts die me de tip gaf om naar de supermarkt Hardy's te gaan. daar zouden ze alles hebben. Dus ik daar heen. Ik werd gek! Ik had natuurlijk nog niets gegeten vanwege die voedselvergiftiging en hier hadden ze echt alles! alles! alles! heel veel fruit, bruin brood, feta, yoghurt, nutella, tonijn in blik, augurken, Lays chipjes, toblerone, appelsap! alles alles alles! dus ik mijn kar vol geladen. toen kwam ik bij de kassa en toen dacht ik: dit is te gek. ik heb net voedselvergiftiging gehad, wat moet ik met al deze rotzooi? dus toen heb ik de helft maar weer teruggelegd. uiteindelijk kwam ik alsnog met een hele bult eten thuis, vooral fruit, bruin brood, droge crackertjes etc. s avonds bruine boterham gegeten. smaakte erg goed! bijzonder goed!
hihi, zit nu een man naast me te internetten die me continue naar engelse spelling vraagt, hij is bezig een sollicitatie te sturen. heb hem even wat tips gegeven voor zijn CV etc. hihi
ondertussen al weer wat boeken gelezen: princess and the pauper: suf verhaal, heel voorspelbaar, maar wel goed voor mijn engels.
de verbouwing (saskia noort) erg spannend, goed boek, wel frustrerend
niet storen (jill manson) erg erg leuk!
amerikanen zijn niet gek (charles groenhuizen, die van de NOS) geeft veel inzicht in Amerika, wel beetje gedateerd (2005) door alle veranderingen met Obama. maar wel leerzaam
eigenlijk konden we maar 1 nacht in ons hostel blijven, dus wij balen. moesten we de volgende ochtend weer vroeg op zoek naar iets anders. maar toen kwam om 11 uur dat wijvie van het hostel in haar pyama bij ons dat we wel konden blijven, maar dan in een andere kamer. chill!!! dus s ochtends verhuisd naar de kamer naast ons. toen naar het strand. daar waait het hard! dus ik had maar een sjaal om mijn oren gebonden. leek me niet handig om die wind in mijn oren te krijgen. hier de hele dag in een strandstoel in de schaduw gelegen. ik had wel eens gehoord dat je in de schaduw ook bruin wordt maar niet dat je je ook dan in moet smeren met factor 50. dit had ik dus niet gedaan, en dat heb ik geweten. verbrand! auw auw auw. gelukkig lag ik niet in bikini en had ik mijn korte broek en shirtje nog aan. dus alleen mijn onderbenen en armen zijn verbrand. maar wel behoorlijk verbrand. en uiteraard niet geheel, egaal verbrand. ik had mijn zonnebrand handen (van Rianne haar rug) aan mijn benen afgeveegd, dus nu heb ik er witte vingerafdrukken op staan. erg leuk. s avonds een sandwich gegeten. (dat aziatische eten komt mijn neus uit na die voedselvergiftiging) alleen deze viel bij Ria nog niet zo goed. Dus die moest weer kotsen.
de volgende dag wilden we scootertje huren. bij nader inzien vond ik dit toch te eng en een te groot risico als hij stuk ging (dan kan je 800 euro lappen) dus maar een fietsje gehuurd op het strand. de hele dag rondgefietst (in mijn nonnenkleren, mijn verbrande huid beschermen tegen de zon) op den duur fietste we ergens, waar we uit kwamen op de snelweg. en dat was ook de enige kant die we opkonden (of teruggaan) dus wij de snelweg op met de fiets. ging prima, totdat we van baan moesten wisselen. ging wel goed, maar wel lichtelijk eng. echt bizar, dat je hier gewoon op de snelweg mag fietsen (en dat mensen dat ook nog echt doen ook). na ongeveer een km konden we van de snelweg af, richting wat normalere wegen. toen op zoek naar Joeys Gone Diving. een nederlandse duikschool. konden we niet vinden, dan maar bellen waar ze zitten: aan de snelweg. dus wij de snelweg weer op met de fiets. bij de duikschool kwamen we John en Linda weer tegen, wel leuk! De man van de duikschool gaf me als tip even naar het ziekenhuis te gaan om mijn oren te laten controleren. eigenlijk moest onze fiets om 5 uur weer terug zijn, dus dan moesten we eerst de fiets terug brengen. volgens de duikschool maakte het niet uit als we die later brachte: kom op het is BALI! dus wij met de taxi naar het ziekenhuis. eerst een kwartier over de snelweg totdat het verkeer helemaal vast stond. Toen ging hij van baan wisselen om naar de andere baan van het tegemoetkomend verkeer te gaan. wij dus op die andere baan rijden, gaat hij de berm in, in zijn achteruit, wij dachten: shit zal hij een afslag te vroeg genomen hebben en wil hij nu weer op die andere baan komen? nee hoor, hij ging half in de berm half op de snelweg in zijn achteruit. zo heeft hij ongeveer een km achteruit op de snelweg geredenen. Rianne en ik vonden het vrij eng maar kwamen ook niet meer bij van het lachen. DIT GELOOF JE TOCH NIET???? na een km in de achteruit stonden we voor het SOS INTERNATIONAL hospital. hier een kwartiertje gewacht totdat ik bij de dokter kon komen. echt een hele leuke vrouw die echt heel goed engels sprak. eerst moest ze allerlei verplichte testjes doen. temperatuur: goed! bloeddruk: goed (ondanks alle zoethoutthee!) hartslag: goed! zuurstofgehalte: goed! toen naar mijn oren. ze kon me vertellen dat ik zeer nauwe oren had. ze vertelde het met een soort opgewekte trots in haar stem of dat dit geweldig goed nieuws was. nou zo blij ben ik er niet mee. voelt nooit fijn als ze er weer met een of ander apparaatje in gaan kijken. dan heb ik weer 3 dagen last van mijn oren. maar goed, mijn ene oor was ok. mijn andere oor, die ontstoken was geweest was nog erg rood van binnen en nog volop aan het genezen. doordat het zo rood was kon ze ook niet met zekerheid zeggen of mijn trommelvlies nog intact was. maar ik mag in ieder geval niet met mijn hoofd onder water. dus geen waterpret voor mij. hier heb ik wel even een traantje om moeten laten. gelukkig heb ik het vooruitzicht van het greatbarrierereef nog, anders was ik echt in een depressie geraakt. ben je bij een van de mooiste zeeen ter wereld met het meeste onderwaterleven, mag je er niet in! buhuhuhuh! maar goed. daarna weer met de taxi terug. en toen bij de pizzahut gegeten. dat is echt ongelofelijk chique uit eten voor hier. ze hebben hier vet coole pizzakorsten. je kan kiezen: gewoon normaal, een korst met een worst er helemaal rondom in, korst met kaas er in, of een korst mte heel veel kaas er in. en daar ging ik natuurlijk voor. hele lekkere pizza met spinazie, mais, ?aardappel? champignons, ui, paprika en nog meer groentetjes. alleen kreeg ik hem niet op. na de helft zat ik echt ros en ros vol. daarna wilden we de fietsen terug brengen, maar het mannetje was al dicht. dus wij naar het hostel. boekje lezen. om 10 uur komt het mannetje van het hostel aangelopen bij ons hostel. hij had zich vreselijke zorgen gemaakt toen we om 5 uur nog niet terug waren. straks hadden we een ongeluk gehad! hij had tot 7 uur op ons gewacht, was toen toch maar naar huis gegaan, maar hij kon niet slapen dus was bij ons hostel komen kijken of we in orde waren. (ow ow nu hadden we een gigantisch schuldgevoel!) maar goed het was niet erg, we konden hem morgenochtend om 10 uur terug brengen. de volgende ochtend hebben we hem nog maar wat extra centjes gegeven om ons schuldgevoel af te kopen. toen moesten we terug naar ons hostel voor de zoveelste kamerwissel. ze snappen hier echt niks van efficientie. ze schuiven ons maar van de ene naar de andere kamer terwijl we gewoon in dezelfde hadden kunnen blijven. maar zo hebben we wel elke keer schone lakens, hihi. ondertussen heb ik ook met veel Nederlanders gepraat over het werk dat ze doen en dat heeft op zich wel tot nieuwe inzichten geleid. ik denk dat ik echt iets wil doen met trainingen geven. heb nu ook wel een beetje een beeld gekregen hoe ik daar ga komen.
vervolgens weer naar het strand, in mijn nonnenoutfit tegen de zon, nog lekkere massage gehad en gechilld. die dag nog even naar Hardy's gegaan om een extra geheugenkaart voor mijn camera te kopen en oordopjes voor mijn Ipod. ik vertik het om nog maar iets in mijn oren te doen dus ook geen oordopjes. heb nu van die dingen gekocht die je op je oor zet, dus die er niet in gaan. dta is wel chill. nog even met Ria meegegaan naar de duikschool om een duik voor haar te boeken. (zij is nu aan het duiken, dus ik heb lekker de tijd om te mailen) maar na de duikschool waren we een beetje verkeerd gelopen. liepen we (WEER) langs die snelweg in de bloedhete zon. we hadden er ondertussen al een paar km opzitten en zagen nog niet echt een geschikte afslag. toen was daar een taxi die ons wel weer naar de bewoonde wereld wilde brengen voor 2 euro. dus dit hebben we maar gedaan. s avonds uit eten. alleen hadden we de verkeerde afslag genomen waardoor we in allemaal vage donkere steegjes met honden terecht kwamen. Bah bah bah. uiteindelijk de weg teruggevonden in dit doolhof van steegjes. (gelukkig was het niet eng, op de honden na. voelde me opzich niet onveilig) toen hapje gegeten. voor het eerst weer aziatisch voedsel: soto ayam. opzich wel lekker behalve dat hij naar citroen smaakte. s avonds nog boekje gelezen, toen in slaap gevallen en paranoide wakker geworden van een vreselijke nachtmerrie. ik had het ook bloedheet en lag helemaal in de lakens als een mummie. maar even glaasje water drinken en weer in slaap gevallen.
vanochtend ging riet om 8 uur al duiken. dus heb ik even languit in het tweepersoonsbed gelegen. toen mijn backpack en rugzak naar het niuewe hostel verhuist. zwaar zwaar zwaar, toen weer terug gelopen om vervolgens Rianne haar backpack en rugzuk naar het neiuwe hostel te brengen. hier even uitgepuft en op naar de Mc om te internetten. trouwens: bij de Hardy's hebben ze stokbrood! wuhaaah! en blikjes tonijn! wuhaah! dus wij eten de hele tijd stokbroodje tonijn. en mijn darmen en maag zijn hier erg erg blij mee!!! ook heb ik twee tshirtjes gekocht bij de Hardy's. hier had ik er wel iets meer van mee kunnen nemen namelijk. maar goed, kan je hier ook nog eens iets leuks kopen.

Nou dat was hem ongeveer! ik ga zo even broodje smeren en dan duik ik weer een nieuw boek in.

tot schrijvens!

x ay