Poezelige voetjes & de reincarnatie van Bob Marley
Door: Ayla
Blijf op de hoogte en volg Ayla
07 Augustus 2011 | Indonesië, Kuta
Bij deze mijn laatste update uit Indonesie. Morgen vlieg ik namelijk door naar Australie! Wuhaaah! MORGEN!!!Heb zojuist even berekend wat 4 weken Indonesie me gekost hebben en de schade is 800 euro. Zoiets had ik van te voren ook in gedachte had, had het eigenlijk begroot op 1000 euro, maar dat was inclusief duiken geweest, wat ik nu niet gedaan heb.Dus dat.
Goed ik was in Sanur gebleven. Na het typen van mijn verhaal aan jullie, heb ik wat rondgewandeld en verder gegaan in mijn boekje! Heel spannend! Titel: de toorn der engelen: echt een heel leuk, spannend, goed boek. alleen het eind is om te huilen. Ik moest echt heel hard huilen. 20 minuten op het strand zitten huilen boven mijn boekje. vrij genant. maar goed. toen kwam rianne om 7 uur terug van duiken. ze had hare ware liefde gevonden. Maar durfde hem niet mee uit te vragen. "Wat heb je daar nou aan?" Kom je hem tegen, doe je er niets mee? Dus toen moest ze maar weer met mij dineren. Soto Ayam gegeten, wel lekker, maar hij smaakte naar citroen en er zaten stokjes in waar je niet op wil kauwen. wat ik per ongeluk wel deed. de volgende dag zijn we met de bemo (openbaar vervoer busje) naar Kuta gegaan. Kuta staat bekend als het Salou van de Australiers. Erg veel Australiers! Toen we aankwamen, eerst maar een slaapplek zoeken. Die hadden we redelijk snel gevonden. Wel een eind sjouwen met die backpack, maar daarvoor ben je backpacker en ga je niet met je rolkoffer op vakantie. eerst twee hostels afgewezen, slechte bedden. totdat we bij Rita Hostel aankwamen. Prima kamer met balkon en een algemeen zwembad. daarna hebben we even een hapje gegeten bij de Tree House! Geweldig! mijn eetlust is weer volkomen terug. ze hebben hier zulke lekkere dingen. GRIEKSE SALADES! Yeah Baby! Misschien lichtelijk autistisch: maar ik heb al 4 dagen lang, 2 keer per dag een griekse salade gegeten. maar hij is ook zo lekker! hij smaakt echt precies zoals in Griekenland, en de feta is zo lekker. smaakt echt grieks. alleen de dressing is iets minder grieks, maar wel lekker en wel met veel oliefolie. en je betaalt er maar 1,80 euro voor, dus waarom niet he? waarom niet? verder hebben ze er ook veel italiaans eten, wat ook echt zo smaakt als het in italie smaakt. het is echt een wonder! maar ik hou er van! daarna zijn we naar het strand gegaan. van die strandbedjes zijn hier echt belachelijk duur. een hele dag is met zijn 2e 13 euro. zoveel betalen we ook voor een kamer! in Sanur betaalde we 3 euro met zijn 2e voor die bedjes. dus dit hebben we dan ook geweigerd en zijn maar ergens in de schaduw tussen allemaal terrasjes gaan liggen. stelletje afzetters. later wat gedronken bij een terrasje. het was zo grappig! sowieso die jongen van het terras was hilarisch, maar er was ook een australisch vrouwtje. ik denk dat ze ergens in de 60 is. maar echt van die lelijke roze slippers, vreselijke roze oorbellen, een oerlelijke portemonnee met allemaal blauwe glitters. en biertjes drinken kon ze wel. maar wel een leuk wijffie. ook zat er een man van in de 50 die daar gewoon de hele dag een beetje zat te zitten. beetje mensen kijken en met andere mensen op het terras ouwehoeren. Dus met deze mensen hebben we ons een tijdje vermaakt. s avonds een hapje gegeten en naar bed. de volgende dag zijn we naar Uluwatu geweest. een tempel op het schiereiland onder Bali. We zouden daar met openbaar vervoer heen. dat kon namelijk volgens de LP. wij eerst een uur rondgelopen op zoek naar de Bemocorner (busstation). ondertussen nog lastig gevallen door allerlei taxis. echt irritant. en zij wilden ons natuurlijk ook niet de weg wijzen naar de bemocorner. volgens hun bestonden er zelfs geen bemo's. stelletje oplichters!daar aangekomen was er geen enkele bemo die naar Uluwatu ging. en die zou er ook niet komen ofzo. (ondertussen waren we het eigenlijk al een beetje zat, door al dat geloop en al die klote taxis) nou en dan dus te horen krijgen dat er niemand heen wil. dus ik stelde Ria voor om dan toch maar met de taxi te gaan. maar dat wilde ze niet. er was wel een bemo die ons naar Jimbarran (halverwege) wilde brengen. naja dan dat maar doen. maar die bemo was ros en ros vol met allemaal groente, manden, pannen, noem maar op. naja, wij ons er bij gepropt. en toen kwam de enorme bak met vis in het busje er bij. 2 minuten aangekeken en toen tegen Riet gezegd: ik ga dit niet trekken. als ik nog lang in deze lucht blijf zitten ga ik echt zwaar over mijn nek. Jezus wat een lucht! Pffffffffffff. dus wij dat busje weer uit. Wat nu? ik zeg: taxi. wil Ria niet. die wil op dit punt niets meer. ze wil niet in kuta blijven, maar ook niet met de taxi naar uluwatu. nou dan weet ik het ook niet meer hoor. ik nog een paar keer vragen aan wat busjes. maar niemand die daar heen wil. toen een half uur op een stoepje zitten wachten, totdat er een paar chinezen voorbij komen lopen. die wilden ook met de bemo naar uluwatu. dus toen hebben we met zijn 5e gewoon een privebemo gecharterd die ons naar uluwatu bracht en terug. voor echt mega cheap. eind goed al goed. wij komen bij uluwatu aan. eerst even iets drinken. wel leuk. veel waarschuwingen gekregen voor die apen die daar zitten. dus had ik mijn plastic tas met zwemkleren maar bij dat vrouwtje achtergelaten. wij naar die tempel toe. eerst natuurlijjk een sarong om, anders mag je je niet in de tempel begeven. eerst verkeerd gelopen: maar wat een prachtig uitzicht op de zee, en de rotsen en nog schildpadden zien zwemmen. echt heel leuk! even een fotoshoot gehouden uiteraard. daarna naar de tempel toe. wat een klote apen! echt rotbeesten. maar iedereen voert ze ook dus ze zijn aan mensen gewend. ze springen zo op je en trekken alles uit je handen. klote beesten. eerst jatten ze je bril, welke een local dan vervolgens met die aap terug ruilt voor eten. Slim zijn ze wel die rotapen! maar ik scheit hem echt 10.000 kleuren voor die beesten. dus ik heb snel wat rondgewandeld en ben toen maar gevlucht voor de apen. (er werd namelijk net een man besprongen door zo'n dikke vieze aap) en je kon die tempel helemaal niet in. echt dom. daarna nog een drankje gedronken bij de vrouw waar ik mijn tas had achtergelaten. maar daar zat net een indonesisch gezin een of andere ranzige slijmerige vissoep te eten. dus dat was iets minder. en een keiharde boer die die vrouw lied. zodeju! (daar kan zelfs tom niet tegen op!) vervolgens een yatzeetje gelegd. (ja dat doen we elke dag) daarna met die chinezen in het busje (wat een saaie wijven zeg!) richting het strand. even een half uurtje op het strand geweest (wel een heel mooi strand!) en toen weer in het bussie naar huis. even gedoucht, en toen een tour regelen voor de volgende dag: white water rafting! wuhaaaaah! even geinformeerd of die niet om zou slaan ivm mijn oren. Nee het gebeurt ongeveer nooit dat een boot omslaat of iemand er uit valt. maarja ze kunnen niks garanderen. naja dat zit dus wel goed, ik ben niet zo stom om uit die boot te lazeren. wij natuurlijk zwaar onderhandeld over de tour. en de bekende tactiek: "even mijn baas bellen" kwam weer boven tafel. dus hij heeft 3 nepgesprekken met zijn baas gevoerd voordat hij akkoord ging met onze prijs. echt allemaal gebruiken ze de tactiek: even aan mijn baas vragen of een bepaalde prijs goed is. terwijl iedereen gewoon eigen baas is. maar goed. maar door die zogenaamde telefoongesprekken hebben wij wel onze prijs gekregen! (de volgende dag vergeleken met andere touristen, en we hebben het cheap gefixt!) wij hebben 25 euro pp betaald, en de rest tussen de 40 en 70 euro! yeah baby, in de pocket!
s avonds vroeg naar bed, alleen konden we niet zo goed slapen. dus toen hebben we nog maar even indonesische televisie gekeken. (we hebben namelijk tv op de kamer) echt hilarisch! er was een programma op wat een combi is tussen "ik hou van holland" en "knoop in je zakdoek". hier hebben we ons kostelijk mee vermaakt. net als met de indonesische reclames, en foute soaps. toen maar slapen. het bed is wel okay, maar ik vind de lakens niet zo chill. ik heb ineens allemaal vreemde jeukbulten op mijn armen en handen. maar misschien komt dat ook wel door de strandvlooien, of muggen (die hier trouwens nauwelijks zijn!!!) of bedschurft. heerlijk geslapen. tot half 5, toen was er me toch een kabaal! Rianne dacht dat iemand de deur in probeerde te trappen. maar dat was volgensmij niet zo. maar er liepen wel de hele tijd mensen over ons balkon, en een geschreeuw en gelach en gebrul. echt irritant en asociaal. dus toen niet echt meer chill geslapen.
ik moet even van computer wisselen. ik plaats zo nog een ander verhaal. tot zo!
-
07 Augustus 2011 - 10:30
Gerda:
op naar down under ik volg je in gedachten.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley