aankomst + eerste twee dagen

BEER!?!

Nou de hele reis ging zo goed, totdat je op surinaamse bodem komt uiteraard… Ik sta daar met mijn goede gedrag keurig te wachten op de bagage. Ik stond al een mooi tijdje te wachten toen uiteindelijk mijn koffer kwam. Nu alleen de grote groene Heinekentas nog. Ik wachten, en wachten en wachten. Ik begon al een vermoeden te krijgen dat er misschien wel eens wat mis gegaan kon zijn toen er al 3 minuten helemaal geen nieuwe bagage meer op de band kwam. Ik aan een medewerker vragen: “Nee hoor dat was alle bagage!” NEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEH dacht ik: mijn beer! Boehoe, beer zit in die tas! (en nog wat andere spulletjes zoals mijn toilettas, digitale camera, handtas, mp3speler niet ipod hoor, die andere van eva en johan zijn tshirt. Maar goed beer is dus weg, foetsie, pleitte. Nu hoop ik dat hij zelf wat avontuur wou beleven en in ander vliegtuig is gestapt, ff naar hawai ofzo, sri lanka… maar goed ik vindt t niks voor beer om dat te doen, beer wou ook naar paramaribo. Dus ik denk dat ze m ontvoerd hebben. Grrrrrr. Maar goed de meneer van Lost & Found gaat me bellen als mijn tas gevonden is. Of ik kon hem ook bellen (ik gok dat dat beter werkt, hehe)
Maar goed de vlucht was echt nog geweldig. Heb weer een paar uur liggen slapen totdat de landing ingezet werd. Op dat moment ben ik snel weer naar mijn oorspronkelijke stoel gegaan (bij het raam) waar ik echt genoten heb van het mooie uitzicht. Echt zo ontiegelijk mooi! Wauw! Echt één en al bush bush, echt net alsof je over een hele hele hele grote broccoli vliegt. En je ziet alle rivieren lopen en bootjes varen. Waar ik me wel over verbaasde was het feit dat je op de rivieren helemaal geen beweging zag in het water. Nu is dit natuurlijk wel meer beschut als de open zee, maar toch, op zee zie je t altijd bewegen en golven etc. wat wel een beetje jammer was om te zien was dat ze alweer stukken bos aan het wegbranden waren. Wat ook heel mooi was om te zien, is dat er tussen die grote stronken broccoli echt knalrode wegen lopen. (echt maar een paar wegen, maar toch) dat is zo’n mooi contrast, al die verschillende kleuren groen en dan zo’n rood weggetje of riviertje erdoor. De landing was ook echt heel apart. Ik had echt het idee dat het niet goed zou gaan. Je begeeft je (naar je idee) nog midden boven de bush bush en dan gaat ie al dalen en dalen en dalen, totdat je echt over de boomtoppen heen scheert. Totdat er ineens (FLOP, vanuit het niets) een landingsbaan is. Maar goed, veilig aangekomen en wel. Eerst met de meneer van Lost and Found gepraat over mijn tas en formulieren ingevuld. de meneer ging me ook nog heel hard uitlachen toen hij vroeg wat er zo waardevol was in die tas dat ik moest huilen. Haha hij had een antwoord “beer”niet verwacht en vond t maar onzin. Puh, beer is anders wel vet lief hoor. Maar het was wel grappig, de meneer was van chago, ineens helemaal in zijn sas. Daarna moesten we nog een poos in de rij staan wachten, zodat ze je paspoort, visum en één of ander wazig papiertje die je in het vliegveld in moest vullen, konden checken. Vervolgens stond er een taxi voor ons klaar die ons (roekeloos) naar onze huizen gebracht heeft. Ze zijn hier echt gestoord in het verkeer. De mensen die het hardst rijder en de hardst claxon hebben krijgen voorrang, de rest moet maar wachten. nu kon onze taxichauffeur heel hard rijden alleen had niet zo’n denderende claxon. Ik hield mijn hart echt meerdere malen vast. Zo ging hij ook 3 auto’s inhalen terwijl er gewoon een tegenligger aan kwam. Godzijdank ging de tegenligger en de autos die we inhaalde vol op de rem, zodat we net op tijd (voor de frontale botsing plaats zou vinden) weer op de goede weghelft konden schieten. Ook zijn er dankzij mijn alertheid (ik zat voorin) nog een paar overstekende surinamers gered. Haha, die gast zag ze helemaal niet, dus ik gillen: aaah kijk uit daar lopen mensen! Die mensen waren ook wel tikje vreemd hoor, dat je op je dooie gemakje snelweg oversteekt, maar goed… zo gaat dat hier dus.
Nadat we alle mensen bij hun huis afgezet hadden, kwamen we aan bij de kwattaweg 70 (ons huis). Hier stond een heel welkomstcomite op ons te wachten. meneer premchand, ria (afkorting van jaharia), wat kids en een oud mannetje. Ook was er al 1 student aanwezig (pascal), waar we kennis meegemaakt hadden. Eerst meneer premchand uitgelegd dat mijn bagage kwijt was en dat we zijn telefoon nr achtergelaten hadden. Vervolgens heeft ria ons onze kamer gewezen en werden de koffers naar boven gebracht. Ria is echt een schat van een vrouw, zo lief! Ook kwam ze direct met allemaal drinken aanzetten en broodjes ei. Jum jum jum. Ook kregen we allemaal 50 SRD (ongeveer 11 euro) te leen, omdat we nog geen tijd hadden gehad om te pinnen. Vervolgens maar snel bedje ingegaan. Alleen ’s nachts werd ik wakker en zag ik een grote donkere vlek boven mijn hoofd op mijn klamboe. Ik dacht: ayla heel hard verder slapen anders gaat dat nooit meer lukken! En uiteraard lukt dat niet. Ik heel voorzichtig mijn bed uit, licht aan, kijken wat het is: geen flauw idee! Godzijdank was het geen dikke unit van een spin maar een ander onbekend dier. Misschien was het een kakkerlak, een mot, een sprinkhaan, een bruine ipv rode uit de kluiten gegroeide lieveheersbeest of een gemuteerde minivleermuis. Redelijk griezelig vond ik het iig wel. Ik proberen dat ding er af te schudden, werkt niet. Eraf blazen, werkt niet. Dus ja: accepteren. Ik voorzichtig mijn klamboe weer in. Met mijn hoofd aan de andere kant, want ik kon niet slapen met dat beest boven mijn hoofd. Wordt ik later weer wakker, beest weer boven mijn hoofd, maar nu aan de andere kant. Ik aan de zijkant, beest mee naar de zijkant. Het beest was volgensmij mondgeorienteerd. Wat is dat nog meer wat je uitademt waar muggen ook op af komen? ?monoxide?. maar goed toch maar verder geslapen, “het zal wel stom beest”!
Vanochtend om 6 uur er uit, was al warm en beestig genoeg. Heerlijk gedoucht. Weliswaar koud, maar uberrelaxed. Vervolgens mamma gebeld met de vraag of zij schiphol wil bellen. En raad eens: dat had ze al gedaan! Wuhaaah, beer is nog in schiphol! En wordt met de volgende vlucht overgevlogen naar het zonnige paramaribo. Het valt me trouwens reuze mee de hitte, het is wel heel warm, maar het is te doen. Nu heb ik 3 uur smiddags natuurlijk nog niet meegemaakt, maar toch, ik denk dat ik het wel uit ga houden.
Toen de dames ook wakker waren zijn we boodschapjes gaan doen, vooral heel veel water gekocht! En we hebben bij de groenteboer fruit gehaald: groene sinasappels (maar erg lekker!) lichees (nog niet gehad) en pompelmoes. Enorme slachtpartij: wat zijn die dingen groot! ( en mijn duim gechopt) Maar wel echt lekker. Het heeft het uiterlijk (het vruchtvlees) en de structuur van een grapefruit, maar is veel minder bitter en zuur. Zeer goed te eten, en kost geen donder.
Na het ontbijt gechilld en van kamer verhuist. Ben nu naar de hoekkamer gegaan: minder lawaai, meer ramen, meer wind en frisse lucht, dichter bij de wc’s. en hopelijk minder beesten.
Zonet anouk gebeld om afspraak te maken, ze komt me om 1 uur half 2 halen en brengt me om 4 uur weer thuis. Dan krijgen we om half 5 praktische tips, huisregels, huurbetaling en worden we vervolgens door paramaribo getourd en krijgen we ons stage-adres te zien! Dus ga nu snel ff deze email versturen en jullie horen t wel weer!

Nou was ik weer (volgende ochtend 07.30)
Heb echt heerlijk geslapen. Mijn nieuwe kamer bevalt tien keer beter en mijn eigen klamboe is ook vele malen beter als de klamboe die hier al hing. Die ander zakte helemaal in, waardoor ik behoorlijk claustrofobisch werd. Maar bij mijn eigen zit een geniale houten constructie die hem “groot”laat hangen. En ik heb hem bij de randen van mijn bed ingestopt zodat ie niet alle kanten opwaaid. En hij heeft een opening, waardoor je niet hoeft te worstelen om er uit te komen. ook was dit een beestloze nacht en gelukkig niet para gedroomd over beer aangezien die nu (hopelijk veilig) op zanderij ligt. Hoop dat ie vandaag gehaald kan worden. maar goed heb vandaag uitgeslapen tot maarliefst half 7. maar de anderen liggen nog in bed te ronken, dus ben maar weer wat gaan typen. Ga zo ook ff naar de winkel. Heb gisteren godzijdank samen met anouk bruin brood gevonden (echt bruin). Dus daar ga ik zometeen ff van genieten. Maar t was leuk gisteren met anouk. Ze kwam me ophalen, toen zijn we eerst ff informatie in gaan lichten over de verschillende simkaarten die ik hier kan kopen. Het is echt zo grappig. De verkopers zijn hier helemaal niet pusherig en echt eerlijk. Anouk vroeg om de nadelen van digicell, en die vrouw begon t zo allemaal op te ratelen, ipv dat je het er uit moet trekken. Maar goed digicell heeft voordelen: na andere digicell nr betaal je de eerste 2 minuten, de rest is gratis, naar nederlandse huisnummers betaal je 10 minuten, dan krijg je 20 minuten gratis. Maar je kan er niet mee naar telesur bellen en smsen. Ook kan je er alleen maar mee naar kpn en orange smsen. Uniqa heeft dezelfde mankementen en is duurder, dus wordt m sowieso niet. En telesur kan alles, maar heeft geen mooie aanbiedingen zoals digicell. Dus ik koop denk ik gewoon een telesur voor het gebruik hier en een digicell voor t bellen naar nederland. (simkaart kost toch niks: 10 srd = 2,30 euro) daarna zijn anouk ik dus ff brood wezen halen, wat door de stad gereden en toen bij blauwgrond (javaanse buurt) ff wat gaan eten. En raad eens; saoto ajam! Alleen t ei was iets te hard gekookt, dus tikkeltje blauw. ( met zijn tweeen gegeten en twee keer gedronken: 4,60 euro) Toen nog ff anouk dr huisje gezien: die heeft het goed voor elkaar! En toen terug naar huis, voor de praktische tips etc. de rondleiding door de stad was echt heel leuk. De lui van het stagebureau maakte er een soort familie uitje van. Haha, iedereen in t busje in en tot slot wij ook. Maar was echt heel gezellig. Eerst langs de pin gereden ( hehe, blij dat ik al gepind had want ze waren alle 4 buiten werking) toen langs de verschillende stageadressen gereden, door t centrum, langs alle bezienswaardigheden. Echt leuk hoe ze er over kunnen vertellen. Maar ze hebben ook veel verteld over de corruptie van het land, dat is uiteraard weer wat minder. Toen gingen we naar de chique wijk (in t noorden) echt enorme huizen! ENORM! En heel veel beveiliging, je ziet geen mens of kind op straat. Helemaal niks, alleen maar hele grote huizen. Alle mensen die in zo’n gigantisch huis wonen zijn of directeur bij een groot bedrijf, ambassadeur van een land of cocainedealer. Heb ook het huis van de nederlandse ?ambassadrice? gezien: groter dan groot. (dus daar gaan al onze belastingcentjes heen) en ik heb het dak van het huis van desi bouterse gezien. Het staat zo ver van de weg, met zo’n grote muur eromheen, met zoveel beveiliging dat je alleen een glimp van het dak op kon vangen. Maar het was een erg mooi dak, hahaha. Daarna ff bij de surinamerivier geweest, was mooi om te zien. Aan de kant waar je staat ligt de stad en aan de overkant zie je alleen maar bush bush. Heel veel hele groene bomen met aan de wal nog een enkel huis. We hebben ook nog een of ander vreemd beest zien zwemmen. Geen idee wat t was, de enige conclusie die wij konden trekken was dat het of een slang of een mini krokodil was. (heel klein maar hoor, ongeveer zo groot als een mes, maar dan iets breder uiteraard) OEH, we gaan trouwens binnenkort misschien keertje mee met Prem kaaimannen jagen! Haha, en daarna roosteren op de bbq. Schijnt naar kip te smaken. Ben benieuwd.
Toen zijn we naar de arme wijken gereden (in t zuiden). Wel veel krotterige huizen, maar het viel me nog reuze mee. Het zag er eigenlijk echt heel gezellig uit. Heel veel spelende kindjes op straat, iedereen zit buiten, lekker te kletsen. Maar wel echt alleen maar negers.geen chinezen, hindoestanen, etc. alleen maar hele donkere negers. Toen zijn we de surinamerivier over gegaan, over hele grote brug heen. In t water zag je nog groot wrak liggen van één of ander boot uit de WO II van Hitler. Toen we over de brug aangekomen waren: al behoorlijk bossig gingen we ff zitten wat drinken bij een tentje. Daar heb ik parbo bier geproefd. Wel lekkerder als gewoon bier, maar nog steeds bier. En als hapje dr bij kregen we gefrituurde kikkererwten. Ik hou niet van kikkererwten, maar dit was echt lekker. Ik vind ze altijd zo melerig en smaakloos. Maar hierbij viel de structuur reuze mee en was lekker pittig met knapperig korstje. Toen naar huis gegaan, omgekleed en uit eten gegaan. Voor surinaamse begrippen zijn we echt luxe uit eten geweest. Heb een enorme steak (well done) met pepersaus gegeten. Was lekker joh, maar had ook honger als een paard. En ditmaal waren we per persoon 13 euro kwijt. En we hebben al een vaste taxichauffeur. Die rijd al jaren alle stagiaires. Echt een grappige kerel. En deze rijd tenminste ook normaal. (idioot rustig voor surinaamse begrippen) Ow en goed nieuws, las in de krant dat de beruchte stagiaire achtervolger/verkrachter gepakt is en voor 16 jaar de bak in gaat. JEEJ
Maar goed ben dus lekker gaan slapen en ga nu ff ontbijten, want de rest is wakker geworden. Ow trouwens boehoe, mijn ipodboxje doet t hier niet, te weinig volt gok ik… en premchand zei dat mijn naam hindoestaans is. Hahaha ayla betekent: ik kom. En jayla: ik ga. Maar goed ik kom dus ;-)

Zometeen (half 10) gaan we met prem naar de vreemdelingendienst en ff simkaarten scoren en misschien ook een fiets.

Vreemdelingendienst: check (ging snel joh, 10 minuutjes en we waren klaar)
Simkaart: check (mijn tel nr is: 8650561) (maar wel +597 doen mocht je me willen bellen)
Binnenkort email ik jullie nog even een telefoon nr waar je redelijk goedkoop (8cent per minuut) mee naar suriname kan bellen, mochten jullie dat willen uiteraard…

En: nog beter nieuws: ik heb mijn tas (dus beer) weer! Heb m net opgehaald uit zanderij. Dus ayla is blij,blij, blij. Ik hoop alleen wel dat ik dikke schadevergoeding krijg, of op zijn minst de taxi kosten vergoed. Maar wel irritant, want dat moet dan weer op dat andere meisje haar naam, aangezien de bagage op haar naam stond. Was ook best lullig dat zij daarvoor helemaal mee moest naar t vliegveld. Maarja, het is nu opgelost.

Ow en mijn huisgenoten worden af en toe knettergek van me. Hehehe, ik ben te druk en heb te veel energie. Ik heb nog een beetje moeite me aan te passen naar het tempo van de surinamers. Maar goed het is nu ook nog allemaal nieuw, dus wel reden voor wat opgewondenheid en drukte. Vind ik.

Maar ja, ik ga douchen enzo, zweet me de tering. Was zonet wel chill buitje, maar duurde maar 5 minuutjes. Hehe, heb nog even staan huppelen in de regen (ik moet toch wat met mijn energie he!)

Ow en mam, zou je uit willen zoeken hoe dat met schadevergoeding zit en welke gegevens ik dan van dat meisje nodig heb? (aangezien het op haar naam staat, zal zij dat ook aan moeten vragen, denk ik)

Trouwens, mijn huisvesting is hier meer dan relaxed. Mooie, kamer, keuken, woonkamer etc. chill bed, goede ventilator, echt relaxed!

Nou dikke kus ay